Wstęp
System PlusWorkflow posiada kontekst aplikacji, dzięki któremu możemy za pomocą adnotacji sterować procesem tworzenia obiektów, oraz korzystać z dodatkowych funkcjonalności umożliwiających np. zarządzanie transakcjami.
Utworzenie własnej klasy zarządzanej przez kontekst aplikacji
W celu skorzystania z możliwości jakie daje kontekst aplikacji musimy utworzyć klasę, która zostanie załadowana do kontekstu i pobrać w odpowiedni sposób jej instancję.
Sposób 1 - adnotacja @Component
Adnotacja @Component jest najbardziej ogólna powoduje, że nasza klasa zostanie przeskanowana przez system i podczas pobierania instancji zostaną załadowane odpowiednie obiekty. Tą adnotacją są oznaczona jest np. klasa ServiceFactory. Przykład:
@Component public class CustomComponent { @Autowired private SessionFactory sf; @Autowired private UserService us; private String customField; public User getUser(){ return us.getByUserId("jkowalski"); } }
Powyższy kod spowoduje, że wywołanie metody getUser nie rzuci wyjątku NullPointerException, lecz zwróci użytkownika. Dzieje się tak z powodu adnotacji @Autowired, która wyszukuje odpowiednią implementację interfejsu i podstawia ją pod obiekt.
Sposób 2 - adnotacja @Service
Adnotacja @Service ma dokładnie takie samo działanie jak @Component jednak zaleca się jej stosowanie w przypadku klas usług(Service) służących do zarządzania obiektami biznesowymi. Tą adnotacją są oznaczone klasy implementujące interfejsy usług np. UserService, PositionService itd.
Sposób 3 - adnotacja @Repository
@Repository różni się od pozostałych tym, że konwertuje wyjątki rzucone podczas błędu wykonania operacji na bazie danych na standardowy wyjątek z rodziny DataAccessException. Dzięki temu niezależnie od rodzaju bazy danych, sterownika, czy biblioteki jakiej używamy zawsze otrzymamy taki sam wyjątek. Tą adnotacją są oznaczone klasy implementujące interfejsy usług np. UserDao, PositionDao itd.
Sposób 4 - adnotacja @Controller
Najbardziej rozbudowany mechanizm pozwalający na definiowanie serwletów w bardzo prosty sposób. Spójrzmy na przykład:
@Controller @RequestMapping( "/custom" ) public class CustomController { @Autowired private PositionService ps; @RequestMapping( "positions" ) public @ResponseBody List<User> getPositions( @RequestParam String positionName ) { return ps.getByName(positionName); } }
Po pierwsze dodajemy adnotację @Controller dzięki temu system widzi klasę jako serwlet. Ścieżka do serwletu oznaczonego adnotacją @Controller zaczyna się od /api/. Adnotacja @RequestMapping pozwala na zdefiniowanie ścieżki do serwletu. Jak widzimy w przykładzie mamy dwie takie adnotacje, które wraz z przedrostkiem /api/ tworzą ścieżkę do serwletu. Dla naszego przykładu ścieżka będzie następująca: /api/custom/positions. Dzięki oznaczeniu @ResponseBody odpowiedź serwletu jest automatycznie konwertowana do formatu JSON. Ostatnia adnotacja @RequestParam pozwala na odczytanie parametru przekazanego przez serwlet. Parametr może być również obiektem zakodowanym w JSON, wtedy system automatycznie go zdekoduje.
Uwaga
Aby klasa mogła zostać zeskanowana musi znajdować się w drzewie pakietu com.suncode